Lintolerantie in de nieuwsbrief
Wat is dit gaaf zeg, ons eigen verhaal doen en het dan terug lezen bij Nieuws voor diëtisten! Lees ons verhaal hier
Even heel trots op Lintolerantie!
Zelf ijs maken
Wat is het warm, mij hoor je niet klagen want ik vind het heerlijk! Vooral als ik dan ijs kan eten… Gelukkig heb ik een moeder die daar een recept op verzint. Voor iedereen die het Lintolerantie kookboek heeft besteld zal 2 ijsrecepten vinden (sorbetijs en roomijs), wat een geluk maar nog even geduld!
Bij ons draait de ijsmachine al, heerlijke bosvruchtensorbet. Kon ik jullie maar een hapje door dit beeldscherm geven he 🙂
Kwarktaart
Met dit weer een frisse taart eten? MMM doe mij maar een kwarktaart. Een nieuw recept die we laatst uit hebben geprobeerd. De taart heeft een bosvruchtensmaak door de Frusano jam en bosvruchten die erin zitten. Ik heb gekozen voor de bosvruchten die ik kan verdragen, natuurlijk moet je uitkijken met de hoeveelheid fructose die je erin doet. Wie weet komt dit recept in Lintolerantie kookboek 2??? Haha 😛
En nu?
Afgelopen week heb ik mijn persoonlijke klachten laten zien. Op mijn site onder het kopje ‘intolerantie, en nu?’ heb ik ze eens samengevat, ook staat hier een top 12 van hoe je kan omgaan met deze intoleranties, zie hier.
Uiteindelijk blijk je intolerant te zijn
Na de diagnose, had ik ein-de-lijk een verklaring voor al mijn klachten. Toch fijn om een bevestiging te krijgen, dat ik me niet aanstelde. Het klinkt als een last om intoleranties hebben. Het is inderdaad onhandig om altijd en overal op te letten met eten of drinken. Maar geloof mij: als al je klachten verdwenen zijn, dan ben je blij om INTOLERANT te zijn!
Klacht: moe
Als mens ben je weleens moe, dat snap ik ook wel. Maar ik voelde mij na het ongeluk alleen nog maar moe… Het maakte niet uit of ik 8 of 12 uur sliep. Ik bleef toch wel moe. Vaak legde ik het thuis uit als pfeiffer omdat ik een broertje heb die pfeiffer heeft gehad. Na 2 uurtjes school was ik dan ook weer zo moe dat ik in de trein meteen weer in slaap viel. 5 dagen naar school? Eigenlijk ging dat helemaal niet, ik was dan niet meer vooruit te branden!
De enthousiaste, energieke en vrolijke vrouw die ik was kon ik niet meer zijn, alles was me gewoon te veel. Maar nu ik mij aan mijn intoleranties houd ben ik weer helemaal de oude. Ik pak alles weer met beide handen aan en ik heb er zin in!
Klacht: misselijk/overgeven
Als kind hoefde ik zelden over te geven, na mijn ongeluk gebeurde het overgeven steeds vaker. Ik was dan zo ontzettend misselijk dat het uitliep op overgeven. Je ellendig en gammel voelen, bah wat is dat erg. Nu merk ik als ik 1 framboos te veel eet, dan ik kan verdragen ben ik direct ontzettend misselijk. Geen fijn gevoel! Gelukkig weet ik nu waar het vandaan komt.
Klacht: stemmingswisselingen
Enorme stemmingswisselingen dat ik mezelf er niet meer in herkende, hoe erg is dat? Stemmingswisselingen van enorm angstig naar boos en chagrijnig, wat vond ik dat vervelend! Ik ben eigenlijk altijd heel vrolijk en ik sta vooral heel positief in het leven, ik ben echt iemand die geniet van alle kleine (mooie) dingen in het leven. Ik kon mij heel angstig voelen, dit gebeurde meestal ‘s nachts dan werd ik bezweet wakker met een hele hoge hartslag en dan kon ik enorm bang zijn, dit beschreef ik dan als een paniekaanval. Boos en chagrijnig was ik ook. Vaak boos op mezelf dat ik niet veel kon, chagrijnig dat ik elke keer maar thuis moest blijven terwijl ik leuk op stap wilde met mijn vrienden, gewoon lekker naar de kroeg of naar een tof festival. Dat ik chagrijnig was merkte ze thuis dan wel maar hier sprak ik niet snel over, ik wilde me dan niet aanstellen. Nu ik mij aan mijn dieet houd ben ik echt weer de oude, iemand die heel vrolijk, enthousiast, positief en energiek is. Fijn om weer terug te zijn…
Klacht: 24/7 hoofdpijn en ook migraine
Kan je het je voorstellen: 24/7 hoofdpijn hebben? Dat heb ik dus 3 jaar lang gehad. Ik kan je vertellen dat ik er super chagrijnig van werd… Het maakte niet uit of ik mijn rust pakte of een drukke dag had, mijn hoofdpijn was er altijd wel. Ik merkte wel dat als ik een drukke dag had gehad liep dat het altijd uit liep op migraine. Voor mijn ongeluk had ik bijna nooit hoofdpijn en ik kende het gevoel van migraine ook niet. Even naar school en daarna weer thuis blijven, wat afspreken met vrienden of naar festivals of lekker uiteten. Dat kon ik gewoon niet! Ik ben zelf heel erg van ‘stel je niet aan en pak je op’ maar ik wist dat ik mijn klachten dan ging verergeren. Iedereen zei dat ik moest luisteren naar mijn lichaam maar hoe doe ik dat? Altijd ging ik een stapje te ver, moet ik dan helemaal niks doen? De afgelopen jaren heb ik wel geleerd hoe dat moet maar zolang ik mij aan mijn dieet houd gaat het allemaal goed.
Klacht: buikpijn/opgeblazen buik
Na het ongeluk had ik altijd maar buikpijn, het hield gewoon niet op. Vooral in de avonden had ik hier last van. Ik koppelde het maar aan de stress die ik had door mijn moeheid of drukte op school, die zich uitte op deze manier als ik de avond rust pakte. Ondertussen ben ik er wel achter dat de fructose en lactose zich de gehele dag maar ophoopte en ik in de avond veeeelte veel ‘vergif’ had binnen gekregen. Mijn buik ging dan hoorbaar rommelen, ik kreeg buikkrampen, ik moest rennen naar de wc en mijn buik zette zich enorm uit. Ik heb gemerkt dat als ik te veel fructose binnen krijg ik een opgeblazen buik krijg, die voelt dan zo maar ziet er dan ook zo uit. Je moet je voorstellen dat ik dan 9 maanden zwanger lijk zo zet mijn buik dan uit.