Vakantieverhaal Sardinië
In augustus 2017 zat ik in Sardinië, onwetend over mijn intoleranties. Een dag gingen wij naar de baai: Baunei. Om daar te komen moet je 4 km naar onder lopen, onhandig over allemaal dikke keien. Maar hoe leuk is dat om te doen, lekker avontuurlijk. Voor we naar onder liepen hadden we lekker een broodje gegeten en had ik een appel en banaan op. Voor onderweg had ik 1 liter fruitsap bij me, goed suiker binnen krijgen met deze hitte dacht ik.
Daar liepen we dan volverwachting naar een prachtige baai/strand in 40 graden zon. Ik had me goed ingesmeerd en dronk af en toe een slok fruitsap. WAUW wat was de baai mooi! Heerlijk genoten, plots voelde ik mij niet zo lekker. We besloten om terug te lopen omdat het nog een lange wandelroute was, 4 km steil naar boven lopen op losliggende keien. Ik voelde me steeds slechter, werd licht in mijn hoofd, moest bijna overgeven omdat ik onpasselijk was en mijn buik ging enorm te keer. Ik snapte er niks van! Mijn vriend zei nog: Lin, je moet eens gaan sporten want die conditie van jouw is niks! Zelf gooide ik het maar op mijn astma, tja dat heb ik ook nog eens… Ik merk dat je als mens overal maar ‘iets’ op bedenkt waar het aan kan liggen. Met ontzettend veel pauzes, kwamen we dan na 2 uur weer op de parkeerplaats. In de auto hield ik een zakje bij me want ik leek me alleen maar slechter te voelen… Waar ik de hele dag nog last van heb gehad. Na mijn intolerantie blaastesten vielen alle puzzelstukjes in een. Dat was het dus, ik had veeeeelte veel fructose binnen gekregen!
Over de auteur